Allereerst wens ik je een stralend 2016 toe, waarin verbondenheid en authenticiteit kernwoorden mogen worden. Wie dichter bij zichzelf komt te staan, zal vaker kunnen kiezen voor wat hel(p)end is en minder voor zelfdestructieve keuzes.
ANBN roept 2016 uit tot het jaar van de Hoop!
Waarom ‘hoop’?
Wanneer je een eetstoornis hebt, kan je je soms erg wanhopig voelen. Het lijkt soms alsof de eetstoornis sterker is dan jezelf. En toch… toch is de eetstoornis maar een stukje van jou. Het kan zijn dat de eetstoornis nu even heel veel ruimte inneemt, maar je kan met de nodige steun en hulp jezelf terugvinden en jezelf sterker maken, zodat de eetstoornis steeds minder ruimte gaat innemen!
Als je naaste een eetstoornis heeft, voel je je vaak machteloos en wanhopig. Je verliest dan soms wel eens de hoop dat het ooit nog beter kan worden.
MAAR… er is altijd hoop! Herstel is mogelijk. Daar gaan wij vanuit. Herstel is mogelijk, voor iedereen, maar ook voor iedereen een beetje anders! Dat weten we uit de ervaringen van onze vrijwilligers, die zelf ervaring hebben met (herstellen van) eetstoornissen. Ze delen die ervaringen met lotgenoten en met naasten, om hen te tonen wat herstellen van een eetstoornis kan betekenen. Welke stappen kunnen helpend zijn? En van daaruit kan je jezelf ook de vraag stellen: wat kan jou helpen om een volgende stap richting herstel te zetten? 
