Wie trauma heeft ervaren, herkent het wel:
Hoe toen en nu soms zo door elkaar lopen,
hoe je zo hard kan wensen dat het nooit was gebeurd en hoe je het niet kan ontlopen,
hoe je wezen zo geraakt kan zijn en je wil het eigenlijk niet…
Maar, het is wat het is.
En we hebben ermee te leren leven.
Geleden verleden
Er is geen weg terug
Door de tijd heen
Naar het moment waarop
Alles anders had kunnen…
Loop je verloren
In het eigen verleden
Van scherpe stiltes
En blauwe plekken
Onverzorgde letsels
Blijven etteren en je zou zweren
Dat het nooit meer…
Tot je open ligt
Te hijgen van intense pijn
Van zoveel weggestopt
Herinneren aan toen
Dat hier en nu
Het leven afneemt
Dat zo anders had mogen zijn.